In alle stilte zit ik, genietend van een straf kopje Nespresso (what else?) op het terras van onze Forest Cube en kijk uit over wat slappe, bruine planten. De geur van de lariks planken mengt zich met die van mijn koffie. Ik stel mezelf de vraag hoe het daar, een paar meter verderop, tussen de dorre varens zou ruiken. Laatst, bij de 'boomplantdag', kwamen we erachter dat het versnipperde hout daar goed aan het verteren is. Het ruikt zelfs licht rottend, wat net wat minder prettig is. Op die plekken zou jonge aanplant voor het nieuwe stuk bos het minder goed doen omdat er minder zuurstof in de grond zit, maar dat komt wel goed. Gelukkig ruik ik nog steeds mijn bakkie koffie en geniet van het fluitend vliegend grut wat ongegeneerd op onze balustrade komt zitten en mij aankijkt met een blik van wat ik daar toch doe.
Serene rust
Ik geniet. Van de stilte, op de vogels na, en vooral ook van de rust. Een serene rust, die in het park zelf heerst, maar ook in het nabijgelegen centrum wanneer ik 's ochtend net na zevenen daarheen wandel om verse croissants te halen. Een rust doordat er nergens een drukke weg is. Maar ook vooral een rust omdat niets moet. Geen werk, geen telefoontjes, niets van dat alles. Gewoon zitten en observeren. Ont-moeten met de natuur!
Comments